Bilinç Akışımın Yansımaları

Yazmaya başlamak, yazarken kendi bilinç akışımın şahidi olmak bana yaşam sevinci verdi. Yaşam sevincim eksik değildi, ama ‘bir tık’ arttı hayatımdaki heyecan ve coşku. Bu benim için bir ilk.

Bir önceki yazımı okuyup (tıklayınız) , en heyacanlı yerinde kesmişsin, devamı gelecek değil mi diyenlere, (valla oldu😃) cevabım, ‘evet’. (Yazımı bekleyemeyecek kadar sabırsız olanlar bkz. Matrix ).

Şu anda, kulaklarımda kulaklıklarım (sesli okumayı denesenize🤣), Youtube’dan Creative Music For Writing (Binaural Beats) dinliyorum😂. Bakalım faydası olacak mı?  Kelimeler kolayca yerini bulacak mı?

Bu yazı yazma işi mükemmeliyetçilik girdabına girer ve benim için bir işkence haline gelip ve günümün yarısını alırsa, benim gibi verimlilik manyağı biri için çok da sürdürülebilir olmaz. Bunun farkındayım.

Bugüne kadar çok sayıda teklif, elektronik posta mesajı, alışveriş listesi, yapılacaklar listesi, dilekçe gibi fonksiyonel yazıların dışında, iletişim kurmakta zorlandığım kendimi ifade edemediğimi düşündüğüm, ya da konuşurken yanlış anlaşılmaktan korktuğum durumlarda yazmayı tercih ettim. ‘Bilenler bilir’ diye havalı bir cümleyle devam edebilirim, ama ya bir, ya da ikidir. Gerçekten çaresiz hissetmişimdir, kendi kendime çözememişimdir. 

Çoğu zaman da sadece yazmak yetmiştir, muhatabının okumasına gerek bile kalmadan. Siz de deneyin kesinlikle işe yarıyor.

Hayatımda ilk kez; bilinç akışımın yansımalarını, öncelikle kendim için, ama birileri okursa da mutluluk duyacağım yazılarla aktarayım istedim.  Bu arada ‘bilinç akışı’ gibi büyük laflar edince, böyle bir şey var mı diye de araştırdım. Bilinç akışı bir edebi teknikmiş. (Breh breh breh 😁)

‘Yaz kendi kendine, neden ortaya yazıyorsun?’  diye de düşünmedim değil, ama paylaşmak istedim belli ki. Niye kendi kendimin üstüne geliyorum ki?

Bu da böyle bir yazı oldu 😃